Świadczenie przedemerytalne? Kto może ubiegać się o nie ubiegać

Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, która straciła pracę z winy zakładu pracy (bankructwo firmy, ogłoszenie upadłości). Oznacza to, że osoba, która sama zrezygnuje z pracy albo pracodawca zwolni ją dyscyplinarnie – nie otrzyma świadczenia. Ważne jest to, że przyczyna wypowiedzenia musi nastąpić z przyczyn leżących po stronie pracodawcy.

Ponadto do przyznania świadczenia liczy się staż i wiek, tj. osoba starająca się o świadczenia powinna ukończyć do dnia rozwiązania stosunku pracy 56 lat – kobieta lub 61 lat – mężczyzna oraz mieć odpowiedni staż pracy – 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn; lub ukończyć 55 lat (kobiety) i 60 lat (mężczyźni), a okresy składkowe i nieskładkowe wynoszą 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

Dla kogo zasiłek dla bezrobotnych?

Prawo do zasiłku dla bezrobotnych, przysługuje od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, osobie dla której nie ma ofert pracy oraz która w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień zarejestrowania łącznie przez okres co najmniej 365 dni była zatrudniona i osiągała co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, a także wykonywała pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą (i osiągała z tego tytułu dochód w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę), opłacała składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności lub współpracy, opłacała składkę na Fundusz Pracy w związku z zatrudnieniem za granicą u pracodawcy zagranicznego w państwie nie należącym do UE, EOG, Konfederacji Szwajcarskiej, była zatrudniona za granicą i przybyła do Polski jako repatriant. Zasiłek przysługuje też osobom zwolnionym z zasadniczej służby wojskowej lub okresowej służby wojskowej, gdy okres jej odbywania wynosił co najmniej 240 dni i przypadł w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania się w PUP.

Zasiłek dla bezrobotnych: w jakiej wysokości?

Wysokość zasiłku zależy od stażu pracy osoby która straciła pracę oraz czasu przebywania na zasiłku. Jeśli łączny staż pracy jest mniejszy niż 5 lat, przysługuje zasiłek w wysokości 80 % zasiłku podstawowego. Gdy staż pracy wynosi pomiędzy 5 a 20 lat, przysługuje zasiłek w wysokości 100 procent. Po przepracowaniu co najmniej 20 lat, bezrobotny otrzymuje 120 procent zasiłku podstawowego. Zasiłki wypłaca Powiatowy Urząd Pracy, raz na miesiąc, z dołu. Zasiłek za niepełny miesiąc ustala się, dzieląc kwotę przysługującego zasiłku przez 30 i mnożąc przez liczbę dni kalendarzowych za który zasiłek przysługuje.

Wysokość zasiłku dla bezrobotnych od 21 czerwca 2016 roku do 31 maja 2017 roku wynosi (brutto):

  • obniżony zasiłek dla bezrobotnych (80 proc.) - 664,90 zł przez okres pierwszych trzech miesięcy posiadania prawa do zasiłku, potem - 522,10 zł;
  • podstawowy zasiłek dla bezrobotnych (100 proc.) - 831,10 zł przez okres pierwszych trzech miesięcy posiadania prawa do zasiłku, potem - 652,60 zł;
  • podwyższony zasiłek dla bezrobotnych (120 proc.) - 997,40 zł przez okres pierwszych trzech miesięcy posiadania prawa do zasiłku, potem - 783,20 zł.

Jak długo przysługuje zasiłek?

Czas pobierania zasiłku zależy od sytuacji na rynku pracy w powiecie w którym mieszka bezrobotny. Dłużej zasiłek przysługuje w rejonach o wyższym bezrobociu.

Zasiłek dla bezrobotnych pobierają przez 180 dni bezrobotni mieszkający na obszarze powiatu, w którym stopa bezrobocia w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku nie przekraczała 150 procent przeciętnej stopy bezrobocia w kraju. Stopa bezrobocia z 30 czerwca 2016, to 8,7 procent, co oznacza że poziom referencyjny bezrobocia to 13,05 procenta (150 proc. z 8,7 proc.).

Zasiłek przez 365 dni pobierają bezrobotni mieszkający w powiecie, w którym stopa bezrobocia w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku przekraczała 150 proc. przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, albo mające powyżej 50 roku życia oraz posiadające co najmniej 20-letni okres uprawniający do zasiłku. Przez rok zasiłek mogą pobierać także osoby bezrobotne mające na utrzymaniu co najmniej jedno dziecko w wieku do 15 lat, z bezrobotnym małżonkiem, który utracił prawo do zasiłku oraz bezrobotni samotnie wychowujący co najmniej jedno dziecko w wieku do 15 lat.

Kwota wolna od podatku 2017 r.

Od 1 stycznia wysokość kwoty wolnej od podatku przysługująca danej osobie będzie zależeć od poziomu dochodów, jakie udaje jej się osiągnąć.

- Dla podatników uzyskujących roczne dochody nieprzekraczające 6,6 tys. zł kwota zmniejszająca podatek w 2017 r. wyniesie 1188 zł. Oznacza to, że u osób uzyskujących dochody tej wysokości nie wystąpi konieczność zapłaty podatku. Dla zarabiających powyżej 6,6 tys. zł do nie więcej niż 11 tys. zł rocznie kwota wolna będzie się stopniowo zmniejszać, aż do poziomu 3089 zł.
Podatnicy, których podstawa opodatkowania będzie wyższa niż 11 tys. zł, ale nie przekroczy 85 528 zł, nie zapłacą należności od dochodu wynoszącej dokładnie 3089 zł, czyli ich kwota wolna wyniesie 556,02 zł.
Kwota wolna będzie się także stopniowo zmniejszać dla osób, które wejdą w drugi próg podatkowy, czyli uzyskają dochody w przedziale od 85 528 zł do 127 tys. zł.
Ważne jest to, że ktoś, kto zarobi 127 tys. zł lub więcej, w ogóle nie będzie miał kwoty wolnej od podatku.

Podatek dochodowy w 2017 r.

Podstawa obliczenia
podatku w złotych

Podatek wynosi

ponad

do

 

85.528

18%

minus kwota zmniejszająca podatek

85.528

 

15.395 zł 04 gr + 32% nadwyżki ponad 85.528 zł

Odpis na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w 2017 r.

Kwota przeciętnego wynagrodzenia

3.161,77 zł

Podstawa prawna:

(Mon. Pol. z 2013 r. poz. 107)

Odpis obligatoryjny

na jednego zatrudnionego w tzw. normalnych warunkach pracy

37,50%

1.185,66 zł

na jednego pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze – w rozumieniu przepisów o emeryturach
pomostowych

50,00%

1.580,89 zł

na jednego pracownika młodocianego:

– I rok nauki

5,00%

158,09 zł

– II rok nauki

6,00%

189,71 zł

– III rok nauki

7,00%

221,32 zł

Zwiększenia fakultatywne (uznaniowe)

na każdą osobę zatrudnioną, w stosunku do której orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności

6,25%

197,61 zł

na każdego emeryta i rencistę, nad którym zakład sprawuje opiekę

6,25%

197,61 zł

na każdą zatrudnioną osobę, pod warunkiem przeznaczenia całości tego zwiększenia na prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego

Dotyczy to pracodawców, którzy utworzyli zakładowy żłobek lub klub dziecięcy oraz przeznaczą na ten cel z odpisu podstawowego kwotę odpowiadającą
7,5 punktu procentowego tego odpisu.



7,5%



237,13 zł

Wypłata zapomogi z ZFŚS w przypadku długotrwałej choroby zwolniona z podatku do kwoty 2.280 zł

Kwotą wolną od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w kwocie 380 zł – w związku z finansowaniem działalności socjalnej – rzeczowych świadczeń, a także otrzymanych przez pracownika w tym zakresie świadczeń pieniężnych (art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy).

Ustalony limit w wysokości 380 zł dotyczy łącznie wszystkich świadczeń pieniężnych i rzeczowych sfinansowanych w danym roku podatkowym ze środków funduszu socjalnego – we wszystkich zakładach pracy, w których pracownik był zatrudniony. Obowiązujące przepisy nie nakładają na pracownika obowiązku przedstawienia oświadczenia, że nie wyczerpał limitu zwolnienia, korzystając ze świadczeń pieniężnych z funduszu świadczeń socjalnych w innym zakładzie pracy, w którym jest również zatrudniony.

  • Jesteś tutaj:  
  • Start